Sigarayı bıraktım ve bu mutluluğu sizlerle paylaşmak istiyorum. Günümüzde sigara dediğimizde bütün yaş aralıklarını kapsayan geniş bir kitle aklımıza geliyor.(Ülkemizdeki 15 yaş üzerindeki 16 milyon kişi sigaraiçmektedir) Bu gençlik nereye gidiyor. Gerçi bende ilkokul çağlarında başlamıştım sigaraya.
Bilinçsizliğim ve korkaklığımdandı bu girişimim. Büyük yaşlardaki abiler içirdiler ilk sigarayı. Akabinde içmediğim zamanlarda Babana söyleriz tehditleriyle korkutup içirmeye devam ettiler.(Çocukluk işte gidip desene baba bana zorla sigara içiriyorlar diye ama nerde saflık işte)
O sigarayı dumanladığımda öksürüklere boğulmam onlar için büyük bir zevkti ki gülmekten ölürlerdi. Hele başım dönüp sağa sola çarpmam onlar için en büyük mutluluktu.
Öyle böyle başlamış bulundum sigaraya. Yıllarca içtim bu zıkkımı.
Tarih 11.07.2003 gösterdiğinde artık böyle bir alışkanlığıma peşkeş çektim. Yıl 16.08.2008 hala sigara diye bir alışkanlığım yok.
Kurtuldum. Bu kurtulma sürecini sizlerle paylaşmak istiyorum.
Hayatın her döneminde (Aileden başlayıp Okul dönemlerine uzanan süreç) sigaranın zararlarından bahsedilir ve içmememiz husunda herzaman baskılar uygulanır. Hatta hastalığa yakalanmış tanıdıklarımız, Tv proğramlarında gösterilen hastalar herzaman örnek olarak gösterilir. Onları görüp ders çıkartmamızı sigaradan uzak durmamızı söylerlerdi.
Bunların hepsini bende yaşadım. Sigara içtiğim dönemlerde Ailem en çokta ANNEM sigara içme oğlum diye yalvarırdı. Bende onlar yalvardıkça inadına içecem diye inat ederdim ve daha fazlasını içerdim.
Yaptığım doğrumuydu tabiki hayır. Enteresan olan bir başka olayda okul dönemlerinde hiç kopmadığımız arkadaş çevremde sigara içen tek kişiydim diyebilirim. Annem hep arkadaşlarımı örnek gösterir bak arkadaşların içmiyor sen içiyorsun der kendi kendine üzülürdü. Bende hiç aldırış etmezdim:)
Anne işte yüreği dayanmıyor yavrusunun zehirlenmesine ama yavru cins anne ne yapsın. Şimdi akıllara gelcek bir soru. Bu çocuk bu kadar sigara içti de hiçmi bırakmak aklına gelmedi?
Geldi tabiki, birçok kezde denedim ama olmadı olmadı olmadı. Okul hayatım bitti ve iş hayatına atıldığımda birgün arkadaşımla işten kaytarıyorduk(arazi oluyorduk) Arkadaşım hiç sigara içmemiş bir insan(RECEP)
Onunla sohbet ettiğimiz anda Erkan sen neden sigara içiyorsun sorusu şaşırttı beni. Nerden çıktı bu soru şimdi Recep dedim. Oda bilmem aklıma geld dedi. Çocukta dayanamadı anlaşılan benim zehirlenip gitmeme:) Severdide beni.
Sigarayı zevk için içiyorum dediğimde bana söylediği net cevap karşısında diyecek bir söz bulamadım. Neden Sigara içmiyorum ben, zevksizmi oluyorum şimdi?
Hayır neden zevksiz olasın ama benim zevklerimin arasında sigarada var dedim. Başladı bana nutuk okumaya. Başladı kaç yıldır sigara içtiğimi hesaplamaya yuvarlak bir hesapla o kadar senede sigaraya kaç para verdiğime(bilmiyorki çok otlakcı biri olduğumu:))
Maddiyatı geçti başladı sağlık ve spora. Gel seninle beraber koşu yapalım ne kadar koşabileceksin dedi. Düşün bak saydığımız bunca şey kadar ben senden daha karlıyım dedi. Düşündüm evet doğu söylüyordu Recep. Vesilemi olacaktı bu işte anlıyamadım. Receple bu konuşmaları yaptıktan sonra içime birşey oturdu. (Bu konuşmalarımız 10.07.2003 tarihinde gerçekleşiyor)
Sigara içmeye devam ediyorum ama zevk alzmaz oldum içimi birşeyler huzursuz ediyordu. Neyse akşam oldu iş çıkışı herzaman takıldığımız internet cafe vardı. Oraya gittim arkadaşların gelmesini bekliyordum. Hayırlı bir arkadaşım(DAVUT) sinirli ve hiddetlice içeriye girdi, bana bakalarak sigaraya yine zam gelmiş diye küfür etti. Bırakacam artık bu naleti dedi ve hemen zıpladım, hadi bırakalım dedim. Sabahdır içimde olan sıkıntı bir anda gitti.
Oda bana katıldı ve bırakalım dedi. Davut'un yeni aldığı sigarayı peş peşe içerek bitirdik( 10.07.2003 Akşamı) Kendime söz verdim ve bu sefer kesinlikle kararlıydım. Sigarayı bitirdim dedim. Sabah işe giderken hiç içmedim ve öyleki hiç canımda istemedi. Etrafımdakiler duyduklarında inanamıyorlar Erkan sen içersin bu naleti diyorlar ama ben kendimden çok emin olduğum için bitti diyordum.
Ogün hic sigara içmedim bunu Ailemle başladığımda inanmasalarda çok sevindiler. Günler geçtikce onlarda gerçekten bıraktığımı öğrendiler ve çok sevindiler. Yıllar geçti ve o günden sonra canım hiç sigara içmek istemedi istemiyorda. Bu ilk denemem değildi sigara bırakmada. Yıllarca yüzlerce binlerce kez denedim ama dayanamıyordum tekrar içiyordum. En uzun bırakma sürem aksam 16,00 saatlerine kadar olabiliyordu.
Şükürler olsun ki artık hayatımda sigara diye birşey yok. Sigara içmek değilde sigara bırakmanın gerçekten büyük bir ayrıcalık olduğumu hissettim ve kendimle birkez daha gurur duydum. Düşünün gençsiniz ve bir ortama giriyorsunuz. Herkes sigara içiyor ikram yapıyorlar sıra size geldiğinde Teşekkürler Kullanmıyorum dediğinizde o etrafınızdaki kişilerin bakışları ve size yöneltilen sorular çok mutlu ediyor insanı.
Günümüzde insanlar genelde kendilerini aldatıyorlar sigara bırakmak için. İki gün bırakıyorlar ama içlerinden hiç çıkmıyor sigara. Ertesi gün dayanamayıp başlıyorlar tekrar. Kendinizi kandırmayın boşuna. Doktor tavsiyelerine, yalandan çekirdeğe abura cubura kendinizi vermekle bu iş olmaz. Yok sakız çiyneyecekmişsin. Ağzın boş durmayakamış hepsi hikaye.
Size söylüyorum sigarayı bıraktım dediğim günden sonra ne sigaradan kaçtim nede öyle abur cuburlarla kendimi kandırdım. İnsanın içinden gelecek. Kesin bir şekilde diyeceksin ben bıraktım bitti diye o zaman göreceksinizki gerçekten bitmiş.
Gerçekten yürekten isteyin bırakmayı olacağına ben söz veriyorum size.
Denedinizmi?
E.ÇELEN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder